7 Pułk Grenadierów im. Króla Wilhelma I (2 Zachodniopruski)

7 pułk grenadierów

Königlich-Preußisches Grenadier-Regiment König Wilhelm I

Historia
Państwo	Cesarstwo Niemieckie
Sformowanie	1797
Nazwa wyróżniająca	2 Zachodniopruski
Patron	Wilhelm I Hohenzollern
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Legnica
Formacja	Armia Cesarstwa Niemieckiego
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	18 Brygada Piechoty

7 Pułk Grenadierów Króla Wilhelma I (2 Zachodniopruski) (niem. Königlich-Preußisches Grenadier-Regiment König Wilhelm I (2. Westpreussisches) Nr. 7) – oddział piechoty Armii Cesarstwa Niemieckiego.

7 pułk grenadierów im. Króla Wilhelma I został sformowany 20 lutego 1797 . Stacjonował w garnizonie Legnica i wchodził w skład XVIII Brygady Piechoty (18. Infanterie-Brigade), której dowództwo mieściło się w tym samym mieście.

XVIII BP podporządkowana była dowódcy 9 Dywizja Piechoty (9. Infanterie-Division) w Głogowie, a ta z kolei dowódcy V Korpusu Armii Niemieckiej w Poznaniu

Żołnierze pułku

W 7 pułku grenadierów pełnili służbę służył m.in.:

• Erwin von Witzleben - feldmarszałek niemiecki okresu II wojny światowej,
• Nikolaus von Falkenhorst - generał pułkownik Wehrmachtu,
• ks. Czesław Wojtyniak - kapelan pułku w latach 1915-1918, mianowany pośmiertnie generałem brygady Wojska Polskiego.

Bibliografia

• Claus von Bredow, bearb., Historische Rang- und Stammliste des deuschen Heeres (1905)
• Hermann Cron et al., Ruhmeshalle unserer alten Armee (Berlin, 1935)
• Hermann Cron, Geschichte des deutschen Heeres im Weltkriege 1914-1918 (Berlin, 1937)
• Günter Wegner, Stellenbesetzung der deutschen Heere 1815-1939. (Biblio Verlag, Osnabrück, 1993), Bd. 1
• Niemieckie pułki piechoty 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2023-08-18]. (pol.).